آرزو
کمي انديشه کنيم
جنگ انسان و طبيعت تا کي
مرگ ماهي تا چند؟
کو دگر شير و پلنگ
جوجه سار چرا افتاده است؟
پاي آن گور چرا لنگان است؟
از چه رو بال کبوتر زخمي است؟
پر پرواز پرستو بشکست
لانه گرگ چرا ويران است؟
شهر ها از چه رو بي آب اند؟
کمي انديشه کنيم
آب اگر آلوده
دشت اگر بي هوا
آسمان بي گنجشک و
درختان اگر از زمزمه گشته تهي چه جوابي داريم
کودکي را که به خود خواهد گفت:
حق ما را خوردند، سهم ما را خوردند.
آرزويم اين است

بنگرم جلوه پرواز پرستو ها را
بشنوم باز هم آواز قناري ها را
اين بيابان روزي، جنگلي بود انبوه
آسمان ، آبي بود
آب هم ، آبي بود .
اينک ، آسمان تاريک است
و تنفس دشوار
عمر ما کوتاه است
کمي انديشه کنيم .
15خرداد روز جهاني محيط زييست گرامي باد