سلام

یک هفته گذشت البته باید گفت 168 روز از اولین آتش سوزی ها در جنگلهای مریوان و سروآباد میگذرد اما همچنان اتش سوزی ادامه دارد طبق آخرین آمار دیروز نیز 593 نقطه نیز سوخت

جالب است بعد از 3 روز بارندگی در کناره تالاب زریبار و منطقه مریوان باز هم آتش سوزی اتفاق افتاد که میتوان ابعاد آن را در حدود 150 هکتار گفت. ممکن است از من ایراد بگیرید این آمارها را از کجا میآورم و آیا واقعیات دارد یا نه؟

جواب شما در دو قسمت است. اول اینکه اگر باور نمیکنید و 35000 هکتار در متن قبلی را قبول ندارید، علم راهکاری دارد که شما میتوانید با استفاده از مقایسه ی عکسهای ماهواره ای به بررسی این مسئله بپردازید.

دوم اینکه شما را به یک گزارش که توسط سبز پرس با آقای دکتر هاشمی انجام شده ارجاع می دهم:

به گزارش سبزپرس، «مهدی پورهاشمی»، عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع دو هفته پیش در غرب ایران بوده است. او مواردی از این آتش سوزی ها را دیده و معتقد است که این آتش سوزها بی سابقه بوده است. او می گوید: من 10 سال در کردستان زندگی کرده ام اما چنین حجمی از آتش سوزی ندیده ام. او اضافه می کند: برای خود من چنین چیزی عجیب بوده است، در مسیری از سنندج تا مریوان تمامی دو طرف جاده سوخته بود و اساسا لازم نبود وارد جنگل بشوید تا آتش سوزی ها را ببینید. او در مورد علت این آتش سوزی ها می گوید که بعید است در مدت زمان کوتاهی مردم منطقه آنقدر به لحاظ اقتصادی دچار مشکل شده باشند که به سوزاندن جنگل ها برای تغییر کاربری روی بیاورند.

آمار و اطلاعات موجود در سطح کشور نشان میدهند که از کل سطح جنگلهای کشورمان بیش از 90 درصد آن را جنگلهای مخروبه (غرب 2/73 % ، جنوب 5/12% ، شمال 5/4%) تشکیل میدهند.(فتاحی*-1373) به عبارت دیگر جنگلهایی که توان تولیدی ندارند و به دلیل اینکه خاستگاه و تداوم بخش ساکنان آن به امروز بوده است، به ناچار برای مبارزه با مرگ و نیستی با طبیعت خشن و صعب العبور آن دست و پنجه نرم میکنند. تخریب سالیانه جنگلهای کشور بر اساس اطلاعات موجود هر ساله 130000 هکتار است. با این وجود روند احیا نسبت به تخریب بسیار کند و کمتر انجام میگیرد چرا که احیا به نیروی انسانی و سرمایه عظیمی نیاز دارد در کردستان در برابر هر 100 هکتار تخریب یک هکتار احیا انجام میگیرد(فتاحی 1362).

آمار و اطلاعات فوق نشانگر وضعیت جنگلهای کشور در دو دهه اخیر میباشد. تنها روند تخریب صورت گرفته در چند ماهه اخیر در جنگلهای مریوان و سایر گزارشات چند ساله اخیر از سراسر کشور نشان دهنده میزان تخریب بسیار فراتر از آنچه ذکر میشود میباشد.

بسیاری از دوستان از من عکسهای جدیدی خواسته اند ولی این عکس ها دیگر جوابگو نیست ای کاش حتی برای تفریح هم که شده مسئولین و فعالان محیط زیستی و .... سری به مریوان بزنند و ببینند آنچه را که ما دیدیم. به خدا انصاف نیست این همه جنگل و درخت بسوزد و هلیکوپتر استان کردستان در آشیانه خود خاک بخورد و مسئولین چشمان خود را بمالند.

من به عنوان یکی از کوچکترین فعالان محیط زیست دست یاری به سوی تمامی مسئولین، اساتید و علاقه مندان محیط زیست و تمامی مردم ایران دراز میکنم که بیایید و فکری به حالاین درختان بکنید. نگذارید که آیندگان بگویند که پدرانمان چشمان خود را بستند و سرماییه های ما از بین رفت.

خدایا تو دعایمان را اجابت کردی و باران فرستادی حال این بار دعا میکنیم که چشمهای بسته را باز و بی تفاوتی ها را به احساس مسئولیت تبدیل نمایی.

*فتاحی، محمد (1373)، بررسی جنگلهای بلوط زاگرس و مهمترین عوامل تخریب انها، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور.