هشتمین همایش ملی ارزیابی اثرات محیط زیست این بار در سالن الغدیر دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار شد.

متاسفانه دوربین با خودم نبرده بودم تا عکسی از این برنامه را برای شما ثبت کنم. که باید ببخشید.

که با دعوت از اعضای انجمن و فعالان محیط زیست و دانشجویان و اساتید برجسته در روزهای 4 و 5 اسفند با نشست کارگاهی برگزار شد..

در این برنامه که به ریاست جناب آقای دکتر مجید مخدوم (پدر علم ارزیابی در ایران) برپا شده بود 8مقاله در روز اول و سه کارگاه در روز دوم به همراه برگزاری مجمع عمومی فوق العاده و انتخابات انجمن ارزیابی محیط زیست و نیز تقدیر از بزرگان محیط زیست و مقالات برگزیده در جریان بود.

مباحثی چون ارزش گذاری اقتصادی خدمات اکوسیستم و جایگاه ظرفیت برد و کاربردهای متریک فضایی در ارزیابی و و توسعه در محیط زیست از سری مقالات و گزارشاتی بود که در این همایش ارائه شد.

این اولین باری بود که من در این جمع فرهیخته شرکت میکردم. دیدن افرادی که همیشه در رفرنسهای مقالات ما نامی بزرگ و جایگاهی اساسی داشتند، برایم بسیار جالب و هیجان انگیز بود.

دیدن بزرگان محیط زیست ایران مانند دکتر مخدوم و دکتر عمرانی و دکتر رازقی و دکتر جمالی و دکتر زبیری در این برنامه فوق العاده بود. بخصوص زمانی که دکتر مخدوم بر روی سن با کمال احترام و بزرگی فعالیت های ارزشمند این اساتید را می ستودند. واقعا به ارزش یک استاد و افتادگی حال آنها پی می بردم.

در ابتدای این برنامه قصد داشتند از خانواده صابر الله داد محیط بان شهیدی که توسط شکارچیان در سیستان و بلوچستان به شهادت رسیده بود تقدیر کنند. که برادر این شهد هنوز نرسیده بودند. به همین علت تقدیر از بزرگان محیط زیست آغاز شد.

زمانی که نام دکتر محمود زبیری برای دریافت هدیه خوانده شد؛ دکتر مخدوم با بیان این جمله که هرچه سنجش از دور و تفسیر عکس های هوایی در ایران داریم به خاطر فعالیت های دکتر زبیری بوده است و اگر ایشان نبودند ما سنجش از دور را نداشتیم، ایشان را مشایعت کردند. و دکتر با ایراد صحبتی آنچه را که برازنده تفکرشان بود را اینگونه ابراز داشتند که:

سال 1343 برای ادامه تحصیل به سویس رفتم «آن جا با ماهی 1000 تومان زندگی میکردم. به من گفتند که مواظب آب دریاچه زونیخ باش، چون به شدت آلوده است» ولی الان آب این دریاچه به خاطر احداث تصفیه خانه های مدرن به  حدی پاک و زلال شده که میتوانید آنرا بنوشید. پس ناامید نباشید. و رو به دکتر مخدوم گفتند که زمانی که شما مباحث ارزیابی را در ایران مطرح میکردید اصلا فکر میکردید امروزه انقدر با ارزش شده باشد، پس چون حالا پر ارزش شده است شما خوشبختید. و ایشان در انتهای صحبتشان با بیان این جمله که:

 موفق باشید و هیچ وقت ناامید نباشید زیرا همه چیز به سرعت پیش میرود،

 از سن پایین آمدند.

و زمانی که دکتر رزاقی خواستند به جایگاه بروند، دکتر مخدوم با بیان این جمله که اگر دکتر رزاقی نبودند ما در آلودگی ها از بین رفته بودیم، و ایشان را به عنوان پدر علم آلودگی معرفی کردند. وقتی دکتر رزاقی میکروفون را گرفتند برای سخنرانی با آن چهره بسیار زیبا و بشاش رو به جمع حاضر گفتند که شما احتیاج به 3 عنصر دارید که اول تخصص و تحقیق است و دوم نوآوری است. من 51 سال در بحث آب کار کرده ام و میگویم که ما الان از دنیا 50 سال عقب هستیم. این تصفیه خانه های که ما داریم را 40 سال پیش فرانسوی ها برایمان آورده اند. و متاسفانه ما تربیت نشده ایم که متخصص باشیم.

ولی ایشان جملاتشان را با بیان مفهومی از عشق ادامه دادند که سومین عنصر که مهم ترین چیزی است که شما به آن احتیاج دارید عشق است که باید به 4 نکته که در عشق خوابیده است، توجه کنید.

1-     باید در عشق احترام به حرفه وجود داشته باشد. یعنی برای حرفه ای که انتخاب کرده اید احترام بسیار بگذارید و به آن عشق بورزید.

2-     باید در عشق اعتماد به نتیجه کار داشته باشید. یعنی حتما آن کار باید جواب دهد.

3-    باید در عشق پاسخگویی باشد

4-    و از همه مهمتر باید در عشق از خود گذشتگی و اصول حرفه ای بالا باشد که از همه بگذری همان گونه که عطار میگوید:   بر عشق نباش که نباشی مرده///////// با عشق بمیر که بمانی زنده

پس اگر افرادی به جایی رسیده اند به خاطر این بوده که به حرفه شان عشق داشته اند.

نوبت به دکتر عمرانی رسید، مردی که دکتر مخدوم در معرفی ایشان گفتند که علم بازیافت و پسماند هرچه دارد از دکتر عمرانی دارد. ایشان نیز با معرفی خود شروع کردند که: من اولین فارغ التحصیل این رشته در آلمان بودم، وقتی که وارد ایران شدم برای بحث بازیافت و پسماند هر کاری کردیم و به هر کسی گفتیم کسی از تحویلمان نگرفت تا به دانشگاه بوعلی همدان رفتم و اولین کارگاه تخصصی ورمی کمپوست را آنجا بنا کردم و اولین محل دفن بهداشتی زباله را در همدان درست کردم و در منطقه باغ میوه شهرداری برای تولید انرژی از بیوگاز دستگاههای را درست کردم. که البته این ها قبل انقلاب بود .

40 سال پیش در دانشگاه تهران در مورد این مسائل سخنرانی کردم ولی کسی نفهمید ولی حالا خوب شده و یک اتفاقاتی می افته ولی با این حال ما در بحث بازیافت 40 تا 50 سال از دنیا عقبیم.

بالاخره سرکار خانم ویکتوریا جمالی به جایگاه دعوت شدند که دکتر مخدوم در تعریف از ایشان گفتند که دانشکده محیط زیست تهران هرچه دارد از فعالیتهای خانم جمالی دارد. و خانم جمالی هم تشکر فراوانی از دکتر مخدوم و جمع حاضر داشتند.

نفر بعدی جناب آقای دکتر محمد باقر صدوق معاون محیط طبیعی سازمان محیط زیست بودند. که دکتر مخدوم به تعریف از ایشان گفتند که یکی از دلایلی که ما همچنان با سازمان محیط زیست همکاری میکنیم حضور این آقای دکتر صدوق و همکارانشان است درسته که تعدادشان کم است ولی با این حال هستند. و دکتر صدوق که همیشه با چند جمله کوتاه مطالب خودشون را میرسانند به دکتر مخدوم گفتند که ما چون کم هستیم به حرف ما گوش نمیدهند پس باید زیاد بشویم. و با خنده از سن پایین آمدند.

در آخر نیز از محیط بان میرزا کریمی به عنوان محیط بان نمونه سال 1389 و علی یاری به عنوان جنگل بان نمونه سال 1389 تقدیر و تشکر به عمل آمد.

نکته بسیار مهمی که من را جذب خودش کرده بود این بود که این اساتید همگی از نخبگان محیط زیست ایران اند در اصل اینان پدران محیط زیست ایران محسوب مشوند پس جایگاهی بلند مرتبه دارند؛ اما طرز برخورد و سخنوریشان آنقدر افتاده حال و ساده و صمیمی است که در اولین برخوردی که ّا آنها دارید احساس دوستی و صمیمیت میکنید. و به نظر من این راز موفقیت این بزرگان است یعنی همان نکته ای که دکتر رازقی در بند چهارم عشق بیان کردند.

این روز زیبا ترین و آموزنده ترین روز زندگی من بود. زیرا هم اساتید بزرگی را دیدم و نیز نصیحت های بسیار آموزنده ای را شنیدم.