کم کم داریم به پایان سال 1389 نزدیک میشویم. و سرمای زمستان امسال را پشت سر میگذاریم و به شکوفه های سبز بهار90 نزدیک میشویم. همیشه مردم از بهار به خوبی و از زمستان به بدی یاد میکنند، یاد نوشته ای میافتم که زمستان از دست روزگار می نالید و میگفت «چرا مردم مرا دوست ندارند خوب اگر من نبودم بهار معنایی از زیبایی نداشت.»

اینها را گفتم که کمی خود را از مشکلات محیط زیست امسال رها کنم. سالی که به گفته دوستداران و فعالان محیط زیست بدترین سال محیط زیستی ایران شناخته شد که اگر به مطالب قبلی و یا آرشیو مراجعه کنید تعدادی از شاخص هایش را به نقد کشیدم. اما بگذریم.

چون بالاخره روزها میگذرند و آنچه میماند را باید حفظ و نگهداری کنیم.

امسال سالی پر بار برایم بود وقتی به یکسال گذشته خود نگاه میکنم، و به پستی و بلندی هایش فکر میکنم با همه سختی که داشت خوب بود. تجربه های که آموختم، دوستانی که پیدا کردم، افزایش علاقه ام به محیط زیست و چندین و چند اتفاق همگی برایم سالی پر از شور و نشاط را رقم زد. و الان در آخرین روزهای سال 89 با شما دوستانی هستم که با برگ زدن صفحات وبلاگم و خواندن و نظردادن بر مطالبم، بر من منت گذاشتید و باعث شدید از لحظه لحظه بودنم در کنار شما لذت ببرم. هر روز بعد از گذاشتن یک پست وقتی اولین نظر را میخواندم احساس غرور میکردم و خوشحال میشدم که در این جامعه مجازی افرادی هستند که مرا همراهی کنند.

دوستان بزرگواری چون:

آشنای غریبه که در اغلب پستهایم مرا با نظراتش راهنمایی کرد

محمد درویش که وبلاگش بسته شد ولی شور و حرارت و علاقه اش به محیط زیست بیشتر شد

هومان خاکپور که هر روز نگاهی به وبلاگ مفیدشون دارم

سمیه طاهری که در موسسه حیات سبز سرزمین همراهیمون میکنند

سردبیر  که نشریه انجمن مهندسین محیط زیست قم را مدیریت میکند

آسمان ابری  که امیدوارم برای همیشه در بارش بر روی سرزمین ها خشک باشد

نسترن خادمی همراه همیشکی مجازی ام

داداش رضا که هر از چندگاهی ما از دیدنشون خوشحال میشویم

مژگان جمشیدی فعال همیشگی محیط زیست که با خواندن پستهایم منت مینهادند.

مینا که اصلا نمیشناسمشون ولی همراهیشون باعث روحیه همیشگی میشود

مهتاب که از آشناییشون خوشحال میشوم

احمد پازوکی یکه تاز عرصه رادیو مردی که دلش و کارش و ذهنش همراه محیط زیست است

سیمین که با تلنگرهاشون همیشگی اند

عباس محمدی مردی که وبلاگشون افتخارت ایران زمین را رقم میزنند

عقیل دوست طبیعت گردمون

دوستان پرتوان موج سبز وبلاگستان کسانی که با راه اندازی موجهایشان ناخدایان خواب مانده کشتی ما را بیدار میکنند

امین قاسمی همکلاسی و دوست عزیزم

فرزانه  همراه همیشگی وبلاگم

تینا قضاتی دوستی که با وبلاگ مدافعان زمین مسیر قانونی محیط زیست را هموار میکنند

خانم خلیلی روزنامه نگار خوب همدانیمون

آزاده  با وبلاگ آرام و ملایم نوشته ای از تصویر

فرهاد قربانپور مدیر وبلاگ دست نوشته های سبز

روشنک شهبازی که نمیدانم چه شده که وبلاگشان دیگر به روز نیست؟ خوبید کجایی؟

میری عزیز هر نظرش تلنگریست پرمایه که نشان از اطلاعات بی نظیرش دارد

فاطمه از دوستان همراه محیط زیست در مازندران

دوستان سر زنده ام در انجمن سبز چیا که تنها یکبار حضور در جمع آنان باعث روشن شدن موتور امید به زندگی برای هر کسی میشود

شیرین که با بررسی ردپاها در آخر به هدفشون میرسند

سپهر سلیمی در وبلاگ دوستداران حیوانات و محیط زیست

جناب اکبر همدانیان که از حضورشون بسیار خوشوقتم

جناب محمد خسروشاهی که مفتخرم به حضورشون در اینجا

خاطره دوست گمنامم که بالاخره پیدا میشود

مریم وثوقی فر مدیر خوب و پر انرژی وبلاگ پیک محیط زیست سبز

الهه موسوی استاد ما در عرصه خبر که با نگاهشون به وبلاگم باعث افتخاری برای من می شوند

انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع فعالان عرصه علم و کار

مهدیه نصرتی دوست محیط زیستیمون در وبلاگ آموزش محیط زیست

فکر میکنم کلمه سپاس گذارم و تشکر میکنم و ... برای تقدیر از شما کم باشد.

ولی امیدوارم که با دوستان مجازی، روزی در کنار هم و دست در دست هم بدهیم و برای دفاع از آرمانهای محیط زیستی خودمون تلاش کنیم.

در انتها از تک تک دوستان و همراهانی که تا امروز من و نوشته هایم را تحمل کرد ه اند کمال قدردانی را دارم.

پیشاپیش سال نو بر شما مبارک باشد.