مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در قالب گزراشی دیدگاههای مقام معظم رهبری را در پیرامون منابع طبیعی و محیط زیست تشریح کرد.

امروزه یکی از دلایل اصلی توجه جهانی به بحث پایداری در توسعه، تخریب بی‌رویه محیط زیست و منابع طبیعی در پرتو آموزه‌های نظام سرمایه‌داری مبتنی بر حداکثرسازی سود است. اکنون دیگر، اعتماد بشر نسبت به قدرت فناوری و دانش خود متزلزل شده است. از این رو است که در رفتار با طبیعت محتاط‌تر شده و در تکاپوی تدوین اخلاق محیط زیستی برآمده است. این در حالی است که بررسی متون اسلامی، نشان دهنده غنی بودن این متون، از دستورات و قواعد مواجهه صحیح و به دور از هرگونه افراط و تفریط با محیط زیست است ولی غفلت محققان اسلامی سبب شده است که غربی‌ها که خود عامل اصلی تخریب محیط زیست به شمار می‌آیند، داعیه‌دار تدوین و معرفی اخلاق محیط زیست شوند و حتی در آثار خود، دین را به عنوان محرک و مشوق انسان (به منزله خلیفه خدا بر روی زمین) در تخریب طبیعت معرفی کنند. ازسوی دیگر، در داخل کشور نیز بخشی از دست‌اندرکاران امور توسعه‌ای کشور، دغدغه جدی عملی در رابطه با صیانت از محیط زیست نداشته و این امر ، سبب از دست رفتن منابع طبیعی شده است. این مطالعه با هدف معرفی و تبیین نظرات مترقی مقام معظم رهبری پیرامون محیط زیست و منابع طبیعی انجام شد تا در حد امکان، دو خلا فوق را برطرف سازد.

متن کامل گزارش

در این گزارش به نکات قابل توجهی اشاره شده است که خط مشی رهبری را نسبت به محیط زیست  و تفاوت فکری ایشان را با داعیه داران محیط زیستی چه در داخل و چه در خارج از کشور نشان میدهد . به راستی مدیران و صاحب منصبان محیط زیستی کشور تا چه اندازه بر اساس دیدگاه رهبری گام برداشته اند. آیا نقاط ضعف مدیریتی خود را میتوانند در لایه های خاموش بی لیاقتی خود گم کنند. به نظر نگارنده، این مطالعه که از طرف مرکز پژوهشهای مجلس انجام شده ، خط مشی رهبری جمهوری اسلامی ایران را نشان میدهد و هر مدیر و مسئولی که برخلاف این خط مشی حرکت کند مخالفت خود را با اصول و مبانی نظام مطرح ساخته است.

قابل توجه دوستان و خوانندگان همیشگی وبلاگ: این نگارش بنده برای چاپلوسی و یا ... نیست بلکه دلیل آن عزم راسخ خود در بیان واقعیت هایی می باشد که در زبان مدیران- البته نه تمامی آنها- به عنوان شعار مطرح میگردد. فلذا بیان واقعیت ها در اصول و مبانی محیط زیست در قوانین بین المللی و داخلی وظیفه  من و تمام دوستداران محیط زیست است. چرا که تنها پناه دوستداران محیط زیست از این همه تخریب و ویرانگری میتواند قانون اساسی باشد که توسط عده ای به سخره گرفته شده است.