دانستنی‌هایی در مورد باکتری‌های آهن و منگنز

این باکتریها آهن دو ظرفیتی را اکسید کرده و به صورت هیدروکسید فریک آبدار و همراه ترشحات چسبنده و ژلاتینی به محیط باز می‌گردانند. لجن قهوه‌ای حاصل که بوی نامطبوعی دارد از نشانه‌های وجود این باکتریها در آب است.

آهن و منگنز در آبهای زیرزمینی بویژه در چشمه‌های آب گرم به مقدار زیاد مشاهده می‌شوند. این دو فلز می‌توانند مشکلاتی از قبیل مزه، بو و رنگ را در آب ایجاد کنند.

این باکتریها با اکسید آهن دوظرفیتی به سه ظرفیتی، سبب پدیده آب سرخ می‌شوند که در مورد منگنز سبب ایجاد آب سیاه می‌شود. باکتریهای آهن در لوله های آبرسانی حاوی بیکربنات و آهن محلول یافت می‌شوند. این باکتریها از آهن به عنوان منبع انرژی و از بیکربنات به عنوان منبع کربن استفاده می‌کنند. پس از مرگ، باکتریهای آهن تجزیه شده و تولید بو و مزه نامطلوبی می‌کنند. باکتریهای رشته‌ای لپتوتریکس و کرنوتریکس، آهن را به صورت هیدروکسید فریک ترسیب می‌کنند.

باکتریهای آهن اتوتروف بوده و آهن دوظرفیتی محلول معدنی را اکسید کرده و تبدیل به آهن سه ‌ظرفیتی نامحلول می‌کنند.

منبع: وبلاگ کشاورز تنها