در گذر از وبلاگ همکار و دوست بسیار خوبم که همواره در برنامه های موسسه حیات سبز سرزمین محور اصلی بوده اند، عنوان متن "زمین عیدت مبارک" جلوه گر شد. نگارش سمیه طاهری به قدری روان و پر معنا بود که چندین بار آن را خواندم و از ادبیات لذت و از اشتباهات ناراحت شدم. چند سطری را برای شما میگذارم تا بخوانید و ادامه اش را از لینک وبلاگ حرفهای زیست محیطی ببینید.

زمین

ای زمین، ای مهد آرامش و سکوت

ای اسوه مقاومت و پایداری

"دوستت دارم" تو را ای مهربان

هر لحظه برای کوتاه کردن مسیرهای زندگی مان، جاده هایی به پهنای نابودی درختانت، جدایی و نابودی موجوداتت و عمق دادن به زخمهای التیام ناپذیرت، روح مهربانت را هر لحظه تکه تکه کردیم و برای داشتن آرامش و راحتی، هر لحظه بیشتر از لحظه ای دیگر بر گنج های بی پایانت دست بردیم و بی آنکه به نابودیشان فکر کنیم هر لحظه به نیستیشان افزودیم، ....

ما که هر لحظه دم از مسلمانی و دین می زنیم و ساعت ها در رکوع و سجود خالق هستی مناجات می کنیم یادمان رفته است که با کارهایمان لحظه لحظه عبادت های شیرینمان را از بین می بریم،....

به کودکانمان آموختم که اگرمقررات راهنمایی و رانندگی رعایت نشود، هر لحظه جانمان به خطر می افتد ولی باز یادمان رفت که بگویم اگر آب و هوا و خاک آلوده شود و یا جنگل و دریا نابود، و زباله ها همچنان افزایش یابد، این ما هستیم که شاید در آینده ای نه چندان دور مرگ را به زندگی همراه با مشقت و بیماری ترجیح می دهیم،....

پیشاپیش تبریک می گوییم سال جدید را به تو ای زمین

هر چقدر ظاهرت را نابود کنند باز دلت پاک و زلال و بی ریاست

"زمین عیدت مبارک"

 هدیه کوچکی از طرف سمیه طاهری کوچک ترین عضو از طرفداران محیط زیست ایران زمین