ماهی‏های قرمز قربانی سفره‏های هفت سین

مهناز عطری دکترای محیط زیست از کالج سلطنتی لندن می‏گوید: اگر مردم می دانستند حتی تولید صدا در ماهی قرمز ایجاد مرگ و ترس می کند و می دانستند ماهی قرمز در آب کلردار بی صدا و آرام می سوزد و نیاز به جای وسیع و آب پر خزه دارد، آن وقت هرگز ماهی های قرمز را قربانی سفره های هفت سین خود نمی کردند.وی از ریشه نداشتن فرهنگ استفاده از ماهی قرمز در فرهنگ عید باستان ایران صحبت می کند و یادآور می شود که ماهی قرمز نمادی از فرهنگ چینی است.هرچند که به نظر می رسد حذف ماهی قرمز از سفره هفت سین بسیار سخت و غیر ممکن است اما می توان با در نظر گرفتن فاجعه ای که هر ساله رخ می دهد، آهسته آهسته این حیوانات را به بستر طبیعی خود برگرداند.مرگ سالانه میلیون ها قطعه ماهی قرمز که فقط برای ده روز زندگی سر سفره های هفت سین ما قربانی می شوند، حکایت تلخی است که سال ها اتفاق افتاده و کسی درباره آن صحبت نکرده است. ماهی های قرمز که در تابستان و زمستان باید در هوای آزاد باشند، گرمای آپارتمان باعث مرگ زودرس و عقیم شدن آنها می شود.
ماهی های قرمز درون تنگ آپارتمان های ما اگر فرصت یابند تا آب کلردار بدنشان را نسوزاند بعد از مدتی به علت شرایط محیط به انواع عفونت ها دچار شده و رنگ بدنشان تغییر می کند. عفونت این ماهی ها به سادگی قابل انتقال است و ساکنان آپارتمان ها را با مشکل مواجه می کند.عطری تاکید می کند: در اثر زندگی ماهی قرمز در آپارتمان و تنگ های کوچک آنها به کرم لنگر یا آنکور مبتلا می شوند. این کرم ها خون ماهی قرمز را می خورند و تن آنها را زخم می کنند. این در حالی است که عمر متوسط یک ماهی قرمز ۱۲ تا ۲۰ سال است اما هر سال میلیون ها ماهی قرمز عمری به اندازه ۱۳ روز دارند.