|
محیط زیست همدان - اکوتوریسم 
| ||
|
پیگیر خبرهای اعدام اسدلله محیط بان منطقه دنا بودم که مقاله ای را از خانم مریم خباز به نام تاوان یک اشتباه شتابزده در صفحه جام جم خواندم. که به شرح وقایع و بیان چند نکته پرداخته بود و در انتها نیز درخواستی از خانواده مجتبی داشت. متاسفانه در زمینه این اتفاق بعضی اصحاب رسانه آگاه یا نا آگاه نظرات کم و زیاد خود را به نحوی منتشر کردند که بعضی از نوشته ها جو شدیدی را ایجاد کرد که تا حدودی تاثیر بسیار بدی بر خانواده مقتول داشت. اما به نظرم خانم خباز با بیان چند نکته قابل درک مطلب خوبی را به نگارش درآورده اند. ایشان در قسمت آخر مقاله خود با عنوان
می‌توانید بگویید نه مطلب خود را ادامه میدهد و از خانواده مجتبی که درد بزرگی را طی این سالها متحمل شده است تقاضایی دارد. و می نویسد که:
ما نیز به مانند دیگر انسانها میخواهیم آنچه را که عدالت از نگاه خانواده مجتبی معنی میدهد صورت پذیرد و درست است که ما از بخشش این خانواده خوشحال میشویم ولی دلیل بر آن نیست که آنها مجبور به این کار باشند اختیار با خودشان خواهد بود. و حق قصاص یا حق گذشت نیز به ارداه خود. [ جمعه 90/8/27 ] [ 2:23 عصر ] [ محمد سوزنچی ]
[ نظرات () ]
همایش سه روزه بین‌المللی محیط زیست "نوکسوس" از روز چهارشنبه کار خود را در بن آغاز کرد. کارشناسان شرکت‌کننده در این کنفرانس راهکارهای استفاده مناسب‌تر از منابع آب، انرژی و ذخایرغذایی در جهان را مورد بررسی قرار میدهند.
به گزارش سرویس علمی فناوری جام نیوز به نقل از یورونیوز در تاریخ 17 نوامبر 2011 (26 آبان)، از روز چهارشنبه تا جمعه هفته جاری (16 تا 18 نوامبر)، کنفرانس جهانی محیط زیست نوکسوس با شرکت بیش از 600 کارشناس از سراسر جهان در شهر بن آلمان برگزار میشود. Nuxus نامی لاتین و به معنای پیوند است.
لزوم تشکیل شبکه‌های ارتباطی نقش برجسته آلمان
[ جمعه 90/8/27 ] [ 2:10 عصر ] [ محمد سوزنچی ]
[ نظرات () ]
چندی پیش به نمایشگاه بین المللی سری زدم تا از غرفه مربوط به حیات وحش بازدید کنم. که تمام تفنگ سازها و فروش ها و در مجموع 90 درصد نمایشگاه مملو از شکارچیان محترم بود که در این بین چند غرفه تورگردانی و اداره کل محیط زیست تهران نیز به چشم میخورد. تفنگ های گران قیمت و خوش فرم. وسایل شکار و شکارگری بسیاری بود در حال تاسف خورد بودم که نام نمایشگاه را دیدم که آخرین قسمتش مربوط به طبیعت گردی بود. که دیگر خون در رگهایم به جوش آمد. یک عده شکارچی که بهترین خاطراتشان کشتن یک حیوان است نام خود را طبیعت گرد هم گذاشته اند. و جالب تر آنکه یکی از مدیران مجلات پر طرفدار شکار نیز از شکار به عنوان یکی از قسمت های اکوتوریسم یاد میکرد. آنجا بود که معنی سیاست بازی دورغ و دو رویی همه برایم معنی میگرفت. آدمهایی که اسمشان برایم سرلوحه بود حالا داشتن تفنگ های جدید را برای شکارهایشان انتخاب میکردند. البته وقتی در رسانه ملی بزرگترین حامی شکارچیان از خاطرات خود میگوید و در دفاع از شکارچیان صورتش قرمز میشود دیگر اجرای چنین نمایشگاهی دور از ذهن نمی آید. در همین رابطه آقای احسان محمدی در عصر ایران مقاله ای را با عنوان تفنگت را زمین بگذار به نگارش درآورده است که با بیان واقعیت های تلخ به موضوع شکارگری پرداخته است. که پیشنهاد میکنم شما نیز آنرا بخوانید.
در این مقاله آقای محمدی با بیان صریح میگوید که:(( اگر کسی به حرمت این آب و خاک ایمان دارد باید بداند تاریخ اش تنها آرامگاه کوروش نیست، ستون های ریخته و نریخته تخت جمشید هم نیست، فراخ کردن گلو و فریاد زدن ای ایران ای مرز پرگهر هم به تنهایی نشانه وطن پرستی نیست، دوست داشتن تمام موجوداتش نشان وطن پرستی است، هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که نشان بدهد ما از آن قوچی که بر فراز کوههای زاگرس ایستاده است ایرانی تر هستیم، تمام موجودات این آب و خاک از آن کرم خاکی که زمین را شخم می زند و هوای تازه به ریشه ها می رساند تا آن عقاب که آسمان را می شکافد همه متعلق به این سرزمین هستند و باید حرمت شان حفظ شود.)) و یا در جای دیگر:(( هفته پیش در یک برنامه تلویزیونی با حضور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و جمعی از محیط بانان، آقای اینانلو که عشق و ارادت عمیقی به محیط زیست و البته عکس های بسیاری هم با اسلحه و شکار دارد موضوع را به سمتی سوق داد که یک محیط بان در کمال حیرت و در حالیکه دهان همکارانش از تعجب باز مانده بود سخن از "دوستی" میان محیط زیست و شکارچی ها راند! )) و در انتها به زیبایی بیان میکند:((اگر برای نفت این کشور دل می سوزانید، اگر هدر دادن بنزین و آب و گاز دغدغه تان است، اگر دور ریختن نان و پسماند مواد غذایی را اسراف می دانید، اگر از درشتی کلمه ای به خشم می آئید و آن را توهین به فرهنگ و لهجه تان می دانید، اگر از دیدن فیلم ضد ایرانی 300 و کتاب« بدون دخترم هرگز » دل چرکین می شوید، اگر حاضرید مقابل هر تهدید خارجی و نشانه رفتن اسلحه ای به سوی این کشور سینه سپر کنید، اگر به گذشتگان و بزرگان این سرزمین احساس دین و ارادت می کنید ایمان داشته باشید در مقابل تمام موجودات این سرزمین مسئول هستید. جاندارانی که در مقابل بی پروایی و خشونت ما حتی نمی توانند فریاد بزنند، با بی بی سی مصاحبه کنند یا برای « بان کی مون» در سازمان ملل رنجنامه بنویسند! تفنگت را زمین بگذار، شکارچی!)). [ دوشنبه 90/8/23 ] [ 8:14 صبح ] [ محمد سوزنچی ]
[ نظرات () ]
خدا یا چشمانم دارد درست میبیند یا خواب و خیال است.
می گویند تجمع دوستداران محیط زیست در خیابان ولیعصر باورم نمیشود
ولی مثل اینکه وافعیت دارد. تعدادی باند بلندگو حدود 50 نفر زن و مرد و یک تریبون و تعدادی از نیروهای انتظامی جلوی درب باغ فلهک جمع شده بودند. چهره هیچ کدامشان آشنا نبود به غیر از چند خبرنگار حتی اسم سخنران یا بیانیه خوان را هم نشنیده بودم این اعتراض بیشتر به تجمع افراد یک هیئت مدهبی شبیه بود پلاکاردها این را بیشتر توجیه میکرد. خلاصه خیابان ولیعصر چند دقیقه ای در گیر این مساله بود برای 300 اصله درختی که انگلیسیهای جنایتکار آنرا قطع نموده بودند.
آیا این اعتراض باب سخنی را که چند سالی است فعالان و دوستداران محیط زیست میزنند را باز میکند. وقتی یک خارجی 300 قطعه درخت را قطع میکند این اعتصاب مجوز میگیرد ولی وقتی یک ارگان دولتی درختان باغ اکولوژیک نوشهر را قطع میکند میگویند کسی چیزی نگوید. وقتی وزارت نیرو آب دریاچه ارومیه را با ساخت سد قطع میکند و چند صد هزار گونه از بین میرود به اعتراضها با باتوم جواب میدهند. ولی اگر جنبه های سیاسی این اعتراض را که اصلا خبردار نشدیم و اتفاقی دیدم را نادیده بگیریم به نظر میرسد میتوان باب اعتراض به نابودی چند صد اصله درخت را توسط ارگانهای دولتی در پارک ملی سرخه حصار، پارک ملی گلستان و ... باز کرد. که ای کاش از بین بردن دریاچه مهارلو، آتش سوزی پارک ملی گلستان، خشکانیدن دریاچه ارومیه، تالاب کانی برازان، تالاب آق گل ملایر و جنگلهای منطقه مریوان را انگلیسی ها انجام داده بودند که بشود راحت تر مجوزاعتراض گرفت نه آشنایان.
[ چهارشنبه 90/8/18 ] [ 2:31 عصر ] [ محمد سوزنچی ]
[ نظرات () ]
چند وقتی است سوالتی در ذهنم تداعی میشود که بدون گرفتن جواب سوال دیگری اضافه میشود. همه و همه روی هم ریخته شده و دیگر ذهنم یارایی برنامه ریزی های گذشته را ندارد سوالاتی پایه ای که فکر میکنم اگر به جواب هر کدامشان برسم راههای زنگیم تغییر خواهند کرد بچه ها دعا کنید سوالهایم به جواب برسند [ سه شنبه 90/8/10 ] [ 10:54 عصر ] [ محمد سوزنچی ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  از سال 84 که در رشته محیط زیست مشغول به تحصیل شدم، این وبلاگ را ایجاد و در هر بازه زمانی به هر اندازه که توان داشتم مطالبم را در آن می نگاشتم. از پاییز سال 89 با تحولی که در نگرشم به حوزه محیط زیست بوجود آمد. سمت و سوی وبلاگم نیز به مسئله اکوتوریسم تغییر کرد تا در اول بهمن سال 90 عنوان وبلاگم از محیط زیست همدان به محیط زیست همدان -اکوتوریسم تغییر کرد. چرا که تنها صنعت حامی محیط زیست، صنعت اکوتوریسم است. و امیدوارم که این صنعت به عنوان حامی محیط زیست بتواند از مشکلات عمده حیات بکاهد. | |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] | ||
