این مقاله در روز دوشنبه 1390/2/26 در روزنامه همدان پیام درج شد

مقدار بارش باران نسبت به استانداردهای جهانی در ایران پایین می باشد و از طرفی مصارف آب در بخشهای کشاورزی و صنعت و آشامیدنی به خاطر استفاده از اصول قدیمی بسیار زیاد است. این دو باعث شده است که صنعت سدسازی در ایران به سرعت گسترش یابد به طوری که ما در حال حاضر رکورد سومین کشور را در بحث سد سازی داریم. اما آیا ساخت سد باعث رفع مشکلات ما میشود و یا معضلی برای ما خواهد بود در این مطلب با بررسی نظرات و مقالات کارشناسان امر این مسئله را بررسی کرده ایم.

کشور ایران با وسعت 000/684/1   کیلومتر مربع یکی از فلات‏های پهناور آسیاست حدود جنوبی آن خلیج فارس و دریای عمان،   حدشمالی دریای خزر، حدغربی آن کوههای زاگرس و حوزه اروند رود است و در شرق به  کوههای پامیر محدود می باشد.

میانگین بارندگی سالانه کشور آن حدود 250 میلیمتر است که کمتر از میانگین بارندگی آسیا و حدود یک سوم میانگین جهانی می باشد. تنوع اقلیمی، شرایط توپوگرافی و جغرافیایی، توزیع ناموزون مکانی و زمانی جریانهای سطحی در انطباق با نیازهای آبی و تغییرات شدید بین سالی از ویژگیهای هیدورلیکی بخش وسیعی از کشور محسوب می شود. از اینرو اصول مهندسی آبیاری از روزگاران پیشین موردتوجه ایرانیان قرار داشته، تا جائی که به آن هنر آبیاری اطلاق می‏نموده‏اند. عظمت و اهمیت آبیاری در معتقدات مذهبی، آداب و رسوم و سنتهای ایران جای والایی داشته است. آب در سرودهای مذهبی زرتشت بسیار آمده است و خدای نگهبان آب را آناهیتا می نامیدند. در دین مقدس اسلام نیز آب دارای حریم مقدس و محترمی است تا جایی که هرگونه آلوده کردن آن امری ناشایست به حساب می آید.

آقای مهندس بیطرف، در کتاب سدهای ایران، چاپ کمیته ملی سدهای بزرگ معتقد است که ایرانیان در صنعت سدسازی سابقه بسیار طولانی دارند یکی از قدیمی ترین سدهای قوسی جهان بنام سد کبار (جنت آباد قم، نزدیک زنبورک) مشهور است که طول تاج آن 55 متر، ارتفاع 26 متر و فقط 5 متر ضخامت دارد و شعاع قوس آن 38 متر می‏باشد که نشان دهنده توان اجرائی گذشتگان در ساخت سد قوسی است. سدهای جدید بتنی ساوه، سدخاکی درودزن در فارس ، امروزه در محل سابق سدهای قدیمی ساخته شده اند. صنعت سدسازی با شیوه های مدرن به ویژه سدهای با مقیاس بزرگ در حدود سه دهه قبل در ایران آغاز گردیده است. مطالعه و طراحی سدهای مخزنی بزرگ از حدود سالهای 1327 شروع و احداث این سدها از اواخر دهه 1330 صورت عملی به خود گرفت. با وقوع انقلاب اسلامی ایران صنعت سدسازی در کشور وارد مرحله جدیدی گردیده و صنعت آب کشور ایجاد خودکفائی در این زمینه را هدف بزرگ و متعالی خود قرار داده است. با فراهم شدن زمینه های مختلف وبا شروع برنامه اول (سال 1368) توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور، بر اساس ظرفیت سازی در کلیه ابعاد مورد نیاز این صنعت انجام گرفت، گامهای اساسی عظیم و شجاعانه أی برداشته شد. مهار آبهای سطحی و توسعه بهره برداری از منابعی که بدون مصرف از دست می روند و به طور بارز در سرلوحه برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی کشور قرار گرفت. با عنایت به اهمیت خاص کنترل هرچه بیشتر آبهای سطحی و ضرورت بهره گیری مدبرانه از آنچه تاکنون از دست رفته بود تلاشهای گسترده أی از سوی وزارت نیرو صورت گرفت تا جائی که آمار سدهای احداث شده طی دو دهه پس از پیروزی انقلاب از 13 سد به 60 سد افزایش یافت. هم اکنون 117سد ملی در کشور در حال بهره برداری است، جریان ورودی آب به این سدها 38میلیارد و 900 میلیون متر مکعب است. که نمایانگر توان بالای مهندسی سدسازی در کشور ایران است ، با این تحول شگرف هم اکنون صنعت سدسازی کشور به مرحله خودکفائی رسیده است و کلیه مراحل مطالعه طراحی ، نظارت، ساخت، مدیریت و بهره برداری از سدهای مخزنی به دست توانای مهندسین کشور صورت می گیرد.

عده کثیری از مدیران کشور از مقوله سد سازی در ایران به نیکی یاد میکنند و این امر را بسار عالی می خوانند. از طرفی کارشناسان و دلسوزان محیط زیست، سد سازی را امری قدیمی می خوانند و معتقد اند که ساخت سد در ایران به دلایل زیر یک معضل است نه یک راهکار:

1- نگاهی به کارنامه ? دهه سدسازی در کشور نشان می دهد که رویکرد مدیریت سازه ای در آبخیزها با صرف هزینه سنگین از بودجه عمومی، بدون بازبینی و ارزیابی تطبیقی، پیامدهای ناسازگاری بجای گذاشته است.

?- میلیونها خانوار کشاورز مولد جوامع بومی آبخیزها، حقابه موروثی خود را در اثر انحراف آب با سدسازی از دست داده اند.
?- صدها هزار خانوار کشاورز تولیدکننده در مخزن سدها از حقابه و حق کشت و کار و دامداری و نیز حق سکونت موروثی خود محروم شده اند و با ترک اجباری سرزمین خود ناچار از پذیرش سرنوشت تلخی که سدسازی برای آنان رقم زده شده اند.

?- عشایر تولید کننده آبخیزها مراتع و چراگاه های موروثی خود را در زیر مخزن سدها از دست داده اند.

?- کشاورزان زیادی در دشتهای پائین دست با زهدار شدن اراضی خود د ر اثر ورود آب زیاد روبرو شده اند.

?- یادگارهای فرهنگی و تاریخی و طبیعی زیادی در مخزن سدها به زیر آب رفته اند.

?- سدها در بیابانزایی سهم بسیار مهم و غیرقابل انکاری داشته اند.

?- سدها با ایجاد توهم فراوانی آب بویژه در شهرها میزان مصرف سرانه را تا ?-? برابر استانداردهای جهانی افزایش داده اند.

9- ده میلیون هکتار از جنگل های کشور در اثر سدسازی از میان رفته است.

??- سالانه ?? میلیارد مترمکعب از آب تجدیدپذیر محدود کشور در پشت سدها تبخیر می شود.

??- پیکره های آبی کشور از سدسازی آسیب زیادی دیده اند. دریاچه ارومیه، پارک ملی بختگان، تالاب جزموریان، تالاب گاوخونی، تالاب چغاخور، و دیگر تالاب ها و دریاچه های کشور در پی سدسازی در بالادست ها تخریب شده اند.

??- دهانه ها و رودخانه های کشور و اکوسیستم های غنی وابسته به آنها و نیز گونه های نادر و بومی در اثر سدسازی خشکیده اند و یا نسل آنها منقرض شده است. حفاظت از حریم رودها و جلوگیری از تجاوز به آنها سبب کاهش خسارت سیل های ویرانگر خواهد شد. 

و این دوگانگی تفکراتی و کارشناسی همچنان ادامه دارد. چند روز پیش یکی از معلمان دلسوز همدانی در تماسی با دفتر روزنامه از خشک شدن آب پشت بند روستای مبارک آباد کبودرآهنگ خبرداد. که کاهش آب بندآب باعث مرگ ماهیانی شده است که خود جهادکشاورزی در آن ماهی رها کرده است و یا سد آبشینه همدان که از ابتدای ساخت آن مخالفتهایی صورت گرفت ولی سد احداث شد و آیا این سد با ظرفیت کامل خود استفاده میشود. مثالهای اینچنین زیاد است. و در این زمینه نظرات مختلفی نیز مطرح است به نظر میرسد که احداث سد در ابتدای برنامه ها طرح خوبی به نظر می رسد ولی با گذشت زمان تاثیرات زیست محیطی آن بسیار خطرناک بوده، کما اینکه شهروندان همدانی با معضل گردوغبار در ماه اول سال دست و پنجه نرم کرده اند که اغلب دلایل مربوط به افزایش این گردوغبارها کاهش آب های سطحی و زیر زمینی در مناطق مستعد بیابانی شدن است. در حال حاضر سد حسنلو در اذربایجان غربی آبگیری بسیار عالی نموده و مخازن آن به خوبی پر شده است ولی این مسئله باعث تخریب و از بین رفتن دریاچه ارومیه شده است حدود 12 رودخانه ورودی دریاچه ارومیه توسط سدها و بند آب ها مسدود شده است و طی سالهای گذشته مقدار آب این دریاچه حدود 70% کاهش داشته است. حجم نمک دریاچه ارومیه در حدود 8 میلیارد تن است که اگر آب به این دریاچه وارد نشود با افزایش بادهای موسمی این حجم نمک میتواند چندین استان کشور را در معرض مرگ اکوسیستمی قرار دهد. البته راهکارهای پیشنهاد شده است ولی چرا آن موقع که سد ساخته میشد به این مشکلات فکر نمیکردند و راهکاری ارائه نشد.

ما امیدواریم کارشناسان و فعالان و مسئولان امر در این قضیه راهکارهای درستی را در تصمیم گیری های آتی خود اتخاذ کنند و میتوانند از کشورهای پیشرفته در این زمینه کمک بگیرند. اینکه ما یک دانش بومی داشته باشیم و رکورددار ساخت سد باشیم برای حال خیلی خوب است ولی آیا برای نسل های آینده نیز مثبت خواهد بود؟!

گردآورنده: (محمد سوزنچی)

دو هفته ای می شود که پسر عمه و دوست همیشگی ام به سربازی رفته است.

البته ایشان در سپاه دوره آموزشی خود را میگذراند. که نمیشود به آن سربازی بسیار سخت گفت.

یاد دوران کوتاه خودم در پادگان آموزشی 02 افتادم. که چه برنامه های را انجام دادیم. در اولین روز آموزشی گربه ای که یکی از چشمانش کور شده بود را تیمار کردیم که تا پایان دوره ما، زندگی خوبی را در گوشه حیاط پادگان داشت. و اغلب گوشتهای غذاها سهم اون بود.

نمیخواستم خاطره نویسی کنم ولی تا کلمه سربازی به گوشم میخورد یاد خاطرات هر چند کوتاه می افتم.

مطلبی را معاون مدیریت و منابع انسانی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور در حاشیه نشست معاونان منابع طبیعی و آبخیزداری منطقه دو کشور در جمع خبرنگاران در سمنان در خصوص جذب سرباز بیشتری برای یگان حفاظت خبر داد. و خبرگزاری مهر آنرا با تیتر هزار سرباز برای حفاظت از جنگلها جذب می شوند کار کرده و بقیه خبرگزاری ها نیز به نقل از آن برداشت کرده اند.

البته در گذشته نیز مسایلی اینچنینی مطرح شده بود که میتوانید آنها را از لینکهای زیر بخوانید.

جذب سرباز در یگان حفاظت در سال جاری دو برابر می شود 

تعداد سربازان امریه محیط زیست افزایش می‌یابد

این اتفاق بسیار خوبی است چرا که بر اساس سخنان مدیر یگان حفاظت آمار نفری آنها بسیار پایین است. که این امر موجب حفاظت بهتر میشود.

ولی در منطقه لشگر در همدان با یکی از محیط بانان قدیمی صحبت میکردیم بحثمان به سربازان محیط بان افتاد. ایشان به نکته ای اشاره کرد که به نظر از ذهن مدیران این قسمت دور  مانده است.

ایشان گفت: خیلی خوب است که تعداد محیط بانان منطقه افزایش یابد ولی به چه منظور، یک سرباز تنها در دوران سربازی خود متعهد است و ما وقتی یک سرباز تازه کار را می آوریم تمام مسیرهای خود و شکار را به او یاد میدهیم چون هر محیط بان یک مسیر خاص دارد . اغلب شکار ها نیز دارای چنین شرایطی اند و سربازی که 2 سال با ما همراه میشود از چند و چون کار ما سر در میاورد و بعدها او میتواند لیدر شکارچیان غیر مجاز شود اگر خود شکارچی نشود.

البته من زیاد با این مطلب موافق نیستم چون شهدای سرباز محیط بانی در سالهای  پیش داشته ایم. و حتی یکی از محیط بانان با ارزشی که در کردستان با او مدتی همراه بودم سربازی عاشق طبیعت بود. ولی با اینحال این نکته مسئله ای است که باید به آن توجه خاص نمود. و برنامه مشخصی را تدوین کرد. چرا که آموزش شخصی که درآینده از وضعیت شغلی او بی خبریم در شغل حساسی چون محیط بانی دارای اثرات سوء در آینده خواهد بود.

این پتروشیمی میانکاله عجب موضوع جالبی شده . میخواستم تو این یادداشت در مورد کشاورزی اورگانیک صحبت کنم، ولی نظرات خوانندگان سبز پرس را دیدم دلم نیومد اونو براتون نگویم.

قضیه از این قرار است که:

 گفتگویی را سبز پرس با آقای مقیمی انجام میدهند. و ایشون با انتقاد از مخالفت سازمان حفاظت محیط زیست در احداث پالایشگاه در نزدیکی بهشهر این سازمان را به ضعف توان علمی و کارشناسی متهم کرد. از سوی دیگر او اعلام کرد که حاضر به مناظره با مدیران این سازمان در رسانه ملی است.

و این گفتگو ادامه پیدا میکند تا اینکه ایشان مگویند ما از سازمان محیط زیست تحقیق و تفحص می کنیم. لینک خبر را میگذارم برای اینکه بیشتر مطالعه کنید و ببینید که چه گفته:

اما مردم و خوانندگان این خبر واکنش نشان دادند و با گذاشتن 29 نظر آنچه که باید به این آقای مقیمی باسوات بگویند را گفته اند. و از همه کاملترینشون نظر خانم مژگان جمشیدی و حر منصوری است که کاملا سر نخ را مورد نقد قرار میدهد.

این نظرات نشان از تعلق خاطر مردم و کارشناسان به محیط زیست و مهم بودن آن است البته بعضی از دوستان نظراتی در تایید فرمایشات نماینده بهشهر داده اند که اگر آنها نیز از قصد ایشان با خبر بودند نظرشان را به احتمال زیاد عوض میکردند.

پس نظرات مهم را براتون می گذارم و اگه خواستید میتونید از لینکش استفاده کنید برای خوندن کل نظرات.

انتقاد شدیداللحن نماینده مردم بهشهر از عدم راه اندازی پالایشگاه در بهشهر  :

http://up.iranblog.com/images/x1wwp09xq9ftfzn3goq7.jpg

نبی یان

به آقای نماینده محترم بفرمایید، سال‌هاست که استانهای شمالی در بحث دفع پسماند و فاضلاب خود وامانده‌اند و هیچ راهکار و برنامه زمانی مشخصی برای رفع این مشکل بزرگ ندارند. اکثر رودخانه‌ها و آبهای زیر زمینی آلوده شده‌اند. زباله های بیمارستانی و پسماند شهرها در بسیاری از مناطق جنگلی رها می‌شوند. چگونه است که تصور می‌کنید صنایع نفت و پتروشیمی را می‌توان بدون خطر در شمال ایجاد نمایند؟؟؟ اگر راست می‌گویید ابتدا این را چاره کنید ...
بیش از پنجاه درصد از این مملکت بلا زده بیابان بدون معارض است، چرا دست از سر این 12 درصد جواهر سبز شمالی بر نمی‌دارید؟؟
بهانه اشتغال دارید؟ چه برنامه‌ای برای سالی 20 میلیون نفر مسافرت به استانهای شمالی دارید؟ چرا به این ثروت و بهره‌وری بالای گردشگری این مناطق درست نگاه نمی‌کنید؟؟ 

چرا باور ندارید که بازده مالی گردشگری از نفت بیشتر است؟!!! یا شاید باور دارید و داستان چیز دیگری است؟

مه لقا کاشفی

با سلام
اگر توان اجرائی در جمع اوری زباله معمولی ضعیف باشد چگونه می توان از پسماندهای شیمیائی و صنعتی و زیان ها ی انها سخنی به میان نیاورد . به پالایشگاه تهران بنگرید که چگونه الودگی ابهای زیزر زمینی را در پی داشت.اگر به جای اقای محمدی زاده یک فرد معمولی در بیرجند کارخانه سیمان احداث می کرد چه بلائی بر سرش می امد.اقای مقیمی که از کشورهای اروپائی در مورد استقرار صنایع الوده صحبت می کنند باید همه عملکرد انها را قبول داشته باشند.وقتی مردم از هیچگونه بیمه ای بر خوردار نیستند و در صورت ابتلا به سرطان باید بمیرند و یا خانه و زندگیشان را بفروشند و خرج بیماری کنند اقای مقیمی پاسخگو هستند؟

بی نام

در کنار همه حرفهای غلط این آقا یکی را درست گفته اند که امثال آقای .... و ......زمانی خودشان پتروشیمی را به استانهایی که در آنها استاندار بودند بردند. این را هم درست گفته اند که در سازمان محیط زیست کارشناس با سواد نیست. از اینکه پیشنهاد داده اند تعدادی از کارشناسان سازمان را به پول خودشان به خارج جهت با سواد شدن می فرستند هم جالب است. این بابا بدجوری دندانش با پالایشگاه گیر کرده و حاضرند هر کار دیگری بکنند مثلا ...... خودتان حدس بزنید.
آقا جمعیت زیاد است و نمی توانید با بیکاری مقابله کنید چرا با پول مردم را تشویق به بچه دار شدن می کنید!
حالا یکی گفت 5/2 میلیون شغل ایجاد می شود شما هم جدی گرفتید! حرف است دیگه. که داده کی گرفته! حرفهای مسئولین مثل مهریه است.

حر منصوری -دیده بان میانکاله

احمد علی مقیمی که خود را صاحب بهشهر ،میانکاله و مردم منطقه میداند کمترین توجه را بهداشت و سلامت مردم و همچنین محیط زیست دارد و ایشان بهیچ وجه در مورد مسائل زیست محیطی قابل مذاکره نیستند اماااااا از طرف دیگر حرکات مشکوک قائم مقام محیط زیست کشور که احتمال خیلی زیاد کاندیدای نمایندگی مجلس بهشهر را در انتخابات آینده خواهد بود را هم نباید کم اهمیت شمرد . بصورتی که در نشست شبانه خود با مردم حسین آباد مطرح کرده که نمیگذارم پالایشگاه از اینجا به جای دیگری برود و با فاصله کمی اجرا خواهد شد . ومسئله اینجاست آیا قائم مقام محیط زیست باید در جلسات شبانه با مردم منطقه در مورد ساخت و ساز و عمران منطقه صحبت کند یا ایشان هدف دیگری دارد ؟؟؟

یکی از دلایلی که مقیمی را در مناقشات اخیر عصبانی کرده این است که او اعتقاد دارد شاعری می خواهد در حال حاضر از طریق سازمان احداث پالایشگاه را متوقف کند و بعد از بدست آوردن کرسی نمایندگی مجلس و خروج از سازمان محیط زیست خود تائسیس پالایشگاه را پیگیری نماید .

کارشناس

چقدر شفاف جناب مقیمی افاضه کلام نموده است: ما فلان کار را می کنیم, بهمان کار را می کنیم... کارشناس می فرستیم اروپا... ضوابط را اجرا می کنیم و... آخر عزیز دل برادر!!! بنده خدا با چه زبانی بگه که من هم در پالایشگاه سهم دارم. جنای مهندس محمدی زاده لطفا تعامل کنید تا لااقل جناب مقیمی برای ایام بازنشستگی دستشان تنگ نباشد.

علی طبرستانی

سلام
آفرین به نماینده مردم بهشهر. بالاخره یکی پیدا شد و بگوید که حاکم لباس به تن ندارد.
بله توان علمی سازمان محیط زیست تاسف بار است.

عبداله

همه دوستان محیط زیستی خسته نباشند.ای کاش یک برآورد سرانگشتی از میزان هزینه احداث این پالایشگاه در این منطقه و تفاوت آن در ایجاد در منطقه دیگر میشد؟ ای کاش برای مسئولین ما درآمدهای حاصل از اکوتوریسم مشخص می شد؟ای کاش هزینه و درآمد اکوتوریسم با هزینه و درآمد پالایشگاه سنجیده می شد؟اگر مسئولین محیط زیست توان بیان میزان درامدهای اکوتوریسمی این مناطق را ندارند جای بسی تاسف است و نماینده محترم تقصیری ندارند.اگر سازمان گردشگری ما هنوز متوجه نیست که خیلی از کشورها از صنعت توریسم به نون و نوایی رسیده اند که نفت که هیچ و هیچ معدنی ندارند جای تاسف است؟اگر ایران ما زون بندی درامدی و استعداد یابی درامدی ندارد جای تاسف است؟اگر دیکتاتوری و رد نظرات کارشناسان وجود دارد جای تاسف است .آنچه طبیعت ایران به ما داده ما با ندانم کاریمان خراب می کنیم جای تعجب است. امیدوارم نگاه منفعلانه اقایان در جذب توریسمتغییر کند و بدانند که می شود اسلامی بود و اکوتوریسم را گسترش داد. موفق و پیروز باشید

نفیسه سعادتی

ما 15 روز پیش با آقای مقیمی در لابی مجلس ملاقات داشتیم و در مورد جاده ای که قرار است که از بهشهر به میانکاله برود و درست از محیط آبی حساس جزیره گذر کند گفتیم که این اقدام باعث تخریب محیط زیست میشود و ایشان گفتند مردم "من"ساحل می خواهند.این سازه چه به منظور دسترسی سریع مردم بهشهر به دریا و چه به منظور ابقای مجدد ایشان در دور آینده مجلس اقدامی است پر هزینه و از پیش نیاندیشیده چرا که با تغییرات سطح آب دریای خزر که در همین سالها شاهد آن بوده ایم معلوم نیست که این جاده چه مدت خارج از آب بماند .البته ایشان باکی از این مسئله ندارند چرا که معتقد هستند " تمامی آن چه که در زمین و آسمان وجود دارد برای انسان آفریده شده و بدون انسان تمامی آنچه هست بی ارزش است " هنوز مسئله اول حل نشد که ایشان می خواهند با احداث پالایشگاه در نزدیکی میانکاله اشتغال زایی کنند و صنعت را رشد بدهند ؟؟؟؟!!!!!! البته با دیدگاه صرفاً " انسان محورانه ایشان این طرز تلقی چندان عجیب نیست من به عنوان اعتراض به ایشان گفتم "کاری نکنید که خودم را در میانکاله آتش بزنم "در کمال خونسردی گفتند" خانم حتماً این کار را بکنید" این است دیدگاه عضو فراکسیون محیط زیست مجلس و نماینده 150 هزار نفر جمعیت زحمت کش شهری ایران

مژگان جمشیدی

جناب آقای مقیمی، در استرالیا و آمریکا و ایتالیا پالایشگاه را کنار دریا می سازند . بله، اما نه کنار تالاب ! اون هم یه تالاب بین المللی و ذخیره گاه بیوسفری و پناهگاه حیات وحش! تازه مگه تکنولوژِی مورد استفاده شما برای ساخت پالایشگاهها هم مثل تکنولوژِی این کشورهاست که سنگ آمریکا و انگلیس رو به سینه می زنید؟؟!
لابد تکنولوژی شما هم مثل تکنولوژی پالایشگاه تهران و اصفهان و ... است که امروز همه زمین های اطراف و آبهای زیر زمینی را تا شعاع چند کلیومتری محل استقرارشان آلوده کردند . خواهش می کنم نفرمایید که بی خبرید و همچنین چیزی صحت ندارد!!
آقای مقیمی عزیز، این سرمایه 20 میلیارد دلاری که ادعا می کنید جذب کردید کجاست آقا؟ 
نماینده ای که می تونه برای یه پالایشگاه مطالعه نشده و ساخته نشده 20 میلیارد دلار سرمایه جذب کنه چطور نمی تونه 2 میلیون دلار برای ساخت یه کارخانه کمپوست معمولی که معضل چندین و جند ساله بهشهر و ساری و چالوس و رشت و گرگان و همه شهرهای استانهای شمالی است ، سرمایه جذب کنه ؟
بس است این لاف زدن ها ! بس است دیگر. 
به جای این همه حرص جاده و پالایشگاه زدن ، به فکر ایجاد معیشت پایدار برای بهشهری ها با حفظ عرصه های طبیعی باشید.
آقای مقیمی فرمودید در قانون حریم دریا 1 کیلومتر است ! اصلا در کدوم قانون همچنین چیزی گفته شده و اگر گفته شده اصولا برای چه کاری حریم یک کلیومتری تعریف شده ؟!! حریم تالاب برای استقرار صنعت،اون هم صنعت آلاینده ای مثل پالایشگاه رو کارشناسان تعیین می کنند نه نماینده ها !! 
آقای مقیمی ، واقعا جالب است که این روزها هر چی نماینده طبیعت ستیز از علی آباد و چالوس و نوشهر گرفته تا بهشهر همه شدند عضو فراکسیون مثلا محیطزیست! بقرمایید فراکسیون ضد محیط زیست در مجلس تشکیل دادید نه محیطزیست. 
در ضمن اگر شما به عنوان نماینده می توانید از محیط زیست به جرم دفاع از تمامیت یه تالاب و منطقه حفاظت شده تحقیق و تفحص کنید ما هم می توانیم از نماینده های طبیعت ستیز به مدعی العموم شکایت ببریم که نماینده عامه مردم هستند یا عده ای خاص با منافع خاص!!

دلسوخته محیط زیست

جانا از دل ما میگویی.
بیش از سه دهه کم لطفی،سخن از مسائلی میشود که لااقل فهمش برایمان سخت است.ضعف ساختار تشکیلاتی،اعتباری،برنامه ای،و....سازمان حفاظت محیط زیست، از دستاوردهای بی نظیرنمایندگان محترم مجلس شورای اسلامیست که البته جای تقدیر و تشکر هم دارد.عدم جذب نیروی متخصص،عدم ارتقائ علمی کارشناسان،افزایش روز افزون تکالیف برنامه ای و...در این فشار مضاعف توسعه،شرایطی را برای سازمان بوجود اورده که فقط میتوان ذکر کرد:اقایان نمایندگان محترم،خود کرده را تدبیر نیست.بجای پاسخ به افکار عمومی وبیان واقعیت های جاری،فرا فکنی چاره کار نیست. خواهش میکنم به فکر چاره باشیم.وضعیت بدتر از مطالبات شهرستانی است.

نگار دستگیری

آقای مقیمی 
می گویید مخالفت باید با سخن کارشناسی همراه باشد ، خب آخه شما مگه سخن کارشناسی رو می فهمید ؟ اگر به هزار و یک دلیل می گویند اینجا نباید پالایشگاه زد این یعنی سخن کارشناسی. خب شما نمی خواهید بفهمید . با شما آقایان نماینده باید با چه زبانی سخن گفت تا متوجه شوید آقا جان. 
شما نمیاینده های محترم فقط حرف خودتان و خواسته های خودتان را می فهمید . گویی از بدو ورود به مجلس به تنها چیزی که می اندیشید جاده و پالایشگاه و کارخانه است . مگه این مردم بهداشت و سلامت نمی خواهند . به خاطر حفظ سلامت مردم شبکه فاضلاب شهری را راه اندازی کنید یا کارخانه بازیافت زباله را تاسیس کنید . مگه با بازیافت وفاضلاب نمی شه اشتغال ایجاد کرد؟ حتما باید پالایشگاه باشه؟؟؟

حر منصوری (دیده بان میانکاله)

1-   طبق تعریفی که از میانکاله بعنوان یک ذخیره گاه زیست کره 100000 هکتاری وجود دارد 162 هکتاری که در جنوب غربی میانکاله توسط بخش خصوصی برای پالایشگاه از (جنگلبانی )خریداری شده به در 100000 هکتار ذخیره گاه زیست کره میانکاله قرار دارد .در نتیجه بحث در مورد فاصله زیاد میانکاله تا ژالایشگاه منتفی است .

2-   اصرار بر احداث این پالایشگاه در این نقطه به این دلیل است که بخش به اصطلاح خصوصی در حال خرید 518 هکتار زمین موسوم به پلاک 82 از اراضی زاغمرز است که قرار است در آنجا مخازن ذخیره و پتروشیمی راه اندازی شود . دقیقا در جایی که بنده بیشترین رکورد و عکاسی از پرنده های زیستگاه آب شیرین داشته ام و در زمستان کل 518 هکتارمملو از پرنده است . لازم بذکر است اقدامات لازم جهت خریداری زمینها انجام شده و طرفین در حال مذاکره هستند. و زمین فوق فاصله کمی با سایت انتخابی پالایشگاه دارد .

3-   6 میلیار پول برای خرید 162 هکتار زمین سایت پالایشگاه به واگذار کننده(منابع طبیعی )پرداخت شده که پس از شکایت مردم حسین اباد توسط دادگستری بلوکه شده .

4- نمیدونم چرا 4 و 5 نداشت حالا سانسور شده یا چیز دیگری از سبز پرسی ها بپرسید

5- نمیدونم چرا 4 و 5 نداشت حالا سانسور شده یا چیز دیگری از سبز پرسی ها بپرسید                                                                                                                                                                                                                           

6-   در پایان از محیط زیست که خود را مخالف این پروژه و جدا از بحثهای سیاسی میداند و همچنین منابع طبیعی دستور رفع تصرف 162 هکتار را بدهند تا بیش از این نگرانی ها در مورد احداث پالایشگاه ادامه پیدا نکند .

یه مثلی هست میگویند بسوزه پدر این سیاست که پدر و مادر ندارد. طفلی به سیاست هم انگ حرام زادگی میزنند شده نقل این موضوع داغ.

چندی بود مردم و دوستداران محیط زیست در بیانیه هایی برای دفاع از میانکاله داد و بیداد کردند و های و هویشان به گوش نمایندگان مجلس هم رسید ولی چه شد ما نتیجه اش را ندیدیم. شما دیدید به ما هم بگویید؟

ولی چند وقتی است که دو تا همشهری رفتن تو نخ هم یکی محمد شاعری، قائم مقام سازمان حفاظت محیط زیست و دیگری دوست خوبمون احمد علی مقیمی، نماینده مردم بهشهر در مجلس شورای اسلامی.

حالا این دو تا عزیز با هم دعوا دارند یا بحث رقابت و نمایندگی مجلس است به ما ربطی نداره و اصلا شایعه است.

اما...

اما این جناب مقیمی جدیدا گفته که سازمان محیط زیست جمهوری اسلامی ایران  از نظر علمی پیشرفته نیست و با مخالفت های خود سعی می کند که ضعف علمی خود را بپوشاند. که این جای بحث دارد که معیار سنجش این نماینده چی بوده خدا کنه علمی بوده باشه چون این حرف ایشان با تمام مصونیت های سیاسی یک نماینده میتونن ایشونو دادگاهی کنند نمونه اش نماینده دو سری قبل  همدان – اسمشو نمیارم که دوستان زیاد با ما کاری نداشته باشند- البته اگر شاکی با جراتی پیداش بشه.  

این حرف که : کارشناسان و صاحب نظران و مدیران سازمان سواد این کار را ندارند. البته ممکنه درست هم بگه ولی این صحبت مستلزم بررسی و کار کارشناسی است که حتی ممکنه اون موقع جناب مقیمی بگه که اون کارشناسان هم بی سوادند که میشه داستان مرغ اول آمد یا تخم مرغ......

از طرفی جناب شاعری عزیز پاشو کرده تو یه کفش که ای آقا چرا بحث را می پیچونید اصلا ربطی به مقیمی  نداره. ایشون فرموده اند که: احداث این پالایشگاه در دور سوم سفر های استانی هیات دولت به استان تصویب شده و در متن این مصوبه آمده است که "صدور مجوز احداث پالایشگاه با رعایت استانداردهای زیست محیطی در شهرستان بهشهر" که این متن نشان می دهد که دولت مکان احداث را مشخص نکرده و مکان احداث پالایشگاه باید بعد از ارزیابی های زیست محیطی نهایی شود.

و این آقای مقیمی از جای دیگری سوخته – البته این را من اضافه کرده ام- مسئله بررسی سازمان را کشیده وسط و میخواد ما رو بترسونه.

و یک جمله اساسی زده که الهی خیری (khayeri) پیدا بشه این جمله را بده در ابعاد 20 متر در 5 متر حکاکی کنند رو ساختمان محیط زیست. حالا جملش چی بوده بفرمایید:

سازمان محیط زیست به هیچ عنوان تصمیمات کارشناسی خود را موکول به ملاحظات سیاسی نخواهد کرد. 

بابا دست بزنید دیگه ممکنه تا آخر عمرتون از این شعارها نشونید.

راستی یادم رفت بگم که  جناب مقیمی کلا شاکی شده که چرا اصحاب رسانه به این پالایشگاه میگویند پالایشگاه میانکاله در صورتی که نام صحیحش پالایشگاه بهشهر است.  

که باید عرض کنم بابا دستمریزاد همه مشکلاتش حل شده؟ که شما سر اسمش هم شاکی هستی؟

البته یک بنده خدایی در گوشی به من یک مطلبی را گفت که من هم در گوشی بهتون میگم نروید به همه بگید سوزنچی اینو گفته ها نه بخدا من از اون رهگذر که الان نمیدونم زنده است یا نه شنیده ام.

اون گفت نیست نزدیکه انتخابات مجلس است و همه مردم و بخصوص دلسوزان مردم به تب و تاب تبلیغات افتاده اند و بهترین روش و ارزانترین آنها صدا و سیما است که مفتی کار میکنه حالا این بنده خدا ها فکر کردن صدا و سیما میاد ازشون طرفداری میکنه و میگه ببینید دارن نون مردم را آجر میکنند. نمیذارن پالایشگاه میانکاله زده بشه.

ولی من بهش گفتم نه بابا جناب شاعری گفته جلو این حرف ها می ایستیم و کارشناسی را فدای سیاسی بازی بعضی ها نمیکنیم.

حالا جون من، نمیخوام قَسمت بدم آبرومونو حفظ کن و نشون بده که این سازمانی که شما قائم مقامش هستید سطح سواد علمی اش بالاست که ما فردا رومون بشه تو همایشهای بین المللی شرکت کنیم.

و یک پیشنهاد به دوست گلم مقیمی عزیز، آقا جون تو رو خدا اگر تو این پروژه راه اندازی پتروشیمی بهشهر کاری باری پیدا میشه، یه کار هم برای ما جور کن به خدا راه دوری نمیره محیط زیست برای ما که نون آب نشد حداقل تو پتروشیمی یه کاری برامون پیدا بشه.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم                            موجیم که خاموشی ما عدم ماست

پی نوشت:

·         نماینده بهشهر، طرح تحقیق و تفحص از محیط زیست را فردا به مجلس می برد

·         درخواست از احمدی?نژاد برای تنبیه معاون رئیس جمهور

·         محیط زیست: با ساخت پالایشگاه بهشهر مخالفیم/نماینده بهشهر: جواب بیکاری مردم را با بی سوادی ندهید

بالاخره یافتم.

چند روزی بود دنبال مطلب پر و پیمونی میگشتم در مورد روز زمین البته چند مطلبی را نیز پیدا کردم ولی برایم تازگی نداشت و از طرفی میخواستم آنچه را که در مورد زمین مینویسم قابل بحث و پر ارزش باشد تا در جستجوهایم وبلاگ واگویه های نانوشته امیر سررشته داری را یافتم.

در ابتدای یادداشتش نوشته شده بود : مطلبی جدید از محمد درویش در خصوص روز جهانی زمین(روزنامه اطلاعات) که من سر از پا نشناختم.

زیرا چند وقتی است محمد درویش از فضای وبلاگ نویسی به خاطر محدودیتهای بی پایه و اساس پناه به روزنامه ها برده است روزنامه روزگار و روزنامه شرق نیز پیشتاز گرفتن یادداشتهای این استاد گرامی هستند. ولی وقتی روزنامه اطلاعات را در سر تیتر یادداشت دیدم گل از گلم شگفت که دست مریزاد.

جناب آقای سجاد تبریزی در روزنامه اطلاعات عنوان مطلبش را مصرف خارج از منطق بشر، زمین را از بین می‌برد انتخاب کرده و در این نگارش گفتگوهایی را با محمد درویش عضو هیأت علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور و همچنین دکتر اسماعیل کهرم، استاد دانشگاه و در آخر با دکتر پیمان یوسفی آذر، مدیرکل پیشین جنگل‌های خارج از شمال ایران انجام داده است. که این گفتگو ها بسیار پر محتوا و با ارزش بوده و هر یک از منظری روز زمین را بررسی کرده اند. و در انتها با این متن یادداشت را به پایان رسانیده است: 

روند فعلی تخریب محیط زیست که بیش از همه به دلیل ازدیاد جمعیت و مصرف بالاست، آینده‌ای نه چندان روشن را رقم خواهد زد. دوم اردیبهشت روز جهانی زمین است و بهترین بهانه برای اینکه یادمان بیاید، کره زمین مسکن همه ماست و تخریب آن، آینده ما را به مشکل خواهد‌ انداخت.‏

اینکه روزنامه اطلاعات و حتی کیهان هم در مواردی به مسایل محیط زیست پرداخته اند را میتوان از احوالات خوش برای رسانه محیط زیست در نظر گرفت به نظر میرسد این روند رشد کنونی حمایت رسانه ها از محیط زیست اگر با همین سرعت افزایش یابد آنگاه مسئولین می بایست جوابگوی سوالات خبرنگارانی باشند که در کنار سوالات اجتماعی و سیاسی سوالاتی را در حیطه محیط زیست از آنان می پرسند. چرا که در یک تعریف کلی محیط زیست متشکل از آنچه در محدوده جاذبه زمین است می باشد. پس تمام مسایل به نحوی به محیط زیست پیوند شده اند.

البته این را نیز بگویم که وب سایت خبر آنلاین مطلب دیگری را در روز جمعه با عنوان حال زمین خوب نیست از محمد درویش کار کرده است که خواند آن خالی از لطف نیست.