خدا یا چشمانم دارد درست میبیند یا خواب و خیال است.

می گویند تجمع دوستداران محیط زیست در خیابان ولیعصر

باورم نمیشود

ولی مثل اینکه وافعیت دارد. تعدادی باند بلندگو حدود 50 نفر زن و مرد و یک تریبون و تعدادی از نیروهای انتظامی جلوی درب باغ فلهک جمع شده بودند. چهره هیچ کدامشان آشنا نبود به غیر از چند خبرنگار حتی اسم سخنران یا بیانیه خوان را هم نشنیده بودم این اعتراض بیشتر به تجمع افراد یک هیئت مدهبی شبیه بود پلاکاردها این را بیشتر توجیه میکرد. خلاصه خیابان ولیعصر چند دقیقه ای در گیر این مساله بود برای 300 اصله درختی که انگلیسیهای جنایتکار آنرا قطع نموده بودند.

آیا این اعتراض باب سخنی را که چند سالی است فعالان و دوستداران محیط زیست میزنند را باز میکند. وقتی یک خارجی 300 قطعه درخت را قطع میکند این اعتصاب مجوز میگیرد ولی وقتی یک ارگان دولتی درختان باغ اکولوژیک نوشهر را قطع میکند میگویند کسی چیزی نگوید. وقتی وزارت نیرو آب دریاچه ارومیه را با ساخت سد قطع میکند و چند صد هزار گونه از بین میرود به اعتراضها با باتوم جواب میدهند.

ولی اگر جنبه های سیاسی این اعتراض را که اصلا خبردار نشدیم و اتفاقی دیدم را نادیده بگیریم به نظر میرسد میتوان باب اعتراض به نابودی چند صد اصله درخت را توسط ارگانهای دولتی در پارک ملی سرخه حصار، پارک ملی گلستان و ... باز کرد.

که ای کاش از بین بردن دریاچه مهارلو، آتش سوزی پارک ملی گلستان، خشکانیدن دریاچه ارومیه، تالاب کانی برازان، تالاب آق گل ملایر و جنگلهای منطقه مریوان را  انگلیسی ها انجام داده بودند که بشود راحت تر مجوزاعتراض گرفت نه آشنایان.