درویش مرد تاریخ ساز محیط زیست ایران، بالاخره نوشت.

بالاخره وبلاگی را که  همه منتظرش بودیم ساعت 00:45 آخرین شنبه سال 1389 به روز شد اون هم با چه مطلب پر و پیمونی.

تو این نوشته مهندس درویش آنچنان سال 89 را به تفسیر درآورده که اگر کسی اطلاعی از مسائل محیط زیستی سال 89 نداشته باشد با خوندن این مطلب و لینکهایش تمام اتفاقات را درک خواهد کرد.

همیشه میگن انتظار سخته ولی وقتی به سرانجام برسه خیلی خوش آیند میشه. و این انتظار ما برای دیدن دوباره مهار بیابان زایی بالاخره به ثمر نشست.

از همین جا به عنوان یک عضو کوچک از جامعه بزرگ میحط زیستی کشور عرض ارادتی مخصوص و ویژه دارم خدمت محمد درویش بزرگوار.

و به تمام دوستان محترم یادآوری میکنم که حتما تمام مطالب این پست جناب درویش را با لینکهایش بخونید که از تمامی وقایع سال 89 با خبر بشوید.

سود استفاده از عنوان یادداشت

از اینجا یه پیشنهاد هم بدم برای تمام دوستانی که میخواهند در یک طرح بین المللی بزرگ همراه بشوند و یک عیدی به مادر خودشون یعنی زمین بدهند

و اون اینه که در طرح ساعت زمین قرار است در  آخرین شنبه ماه مارس هر سال که امسال مصادف با 6 فروردین سال 90 است به مدت یک ساعت میلیونها نفر از مردم جهان در ساعت 21:30 -20:30 با خاموش کردن چراغهای اضافی و با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی، مقابله با تغییرات آب و هوایی و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی همراه بشوند و شما دوست گرامی میتونید تو هر عید دیدنی که میروید این مطلب را بیان کنید که قرار است ما نیز به جامعه جهانی برای هدفی بزرگ بپیوندیم. و احتیاج نیست که یک ساعت تو تاریکی مطلق باشیم. همین که چندتا لامپ را خاموش کنیم یا تلویزیون و وسایلی را که مصرف برق بالای دارند را خاموش نگه داریم و یا اینکه حدقل مصرف برق را داشته باشیم. کافیه که خودمونو جزیی از این حرکت جهانی بدونیم.